พระพิราพ (พระไภรวะ) อวตารปางหนึ่งของพระศิวะ หรือพระศิวะปางดุร้าย เทพอสูรผู้เป็นครูแห่งนาฏศิลป์และดุริยางค์ศิลป์ ซึ่งชาวไทยเรียกว่า “พระพิราพ” สาเหตุที่ทำให้มีลักษณะที่น่ากลัว เนื่องจากจะทำให้ศาสนิกเกรงกลัวพละกำลังและอำนาจของเทพเจ้า ท่านเป็นบรมครูผู้ประทานโชคลาภความสุข ความเจริญ ความร่มเย็นเป็นสุข และอำนาจ แห่งมหาเสน่ห์เมตตาชั้นสูงสุด เป็นผู้ประทานชีวิตและความตาย มีพลังอำนาจการลบล้างคุณไสยมนต์ดำ ป้องกันและปราบปรามภูตผีปีศาจ และอาถรรพ์ร้ายทุกชนิด นับถือว่าเป็นครูสูงสุดทั้งฝ่ายนาฏศิลป์และดุริยางค์ศิลป์ ปรากฏหลักฐานมาแต่สมัยกรุงสุโขทัย และมีการบันทึกหลักฐานเป็นที่แน่ชัดราวรัชสมัยพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว